Познат предавач започнал семинар во сала со 200 лица и 100-долари во раката.
– Кој ја сака оваа банкнота? Сите подигнале раце.
– Ќе ја дадам на еден од вас вечерва, но пред тоа …малку ќе ја згужвам.
– Кој ја сака сега? Пак сите раце биле подигнале.
– А ако направам вака … Тој ја пуштил на земјата и почнал да ја гази. Таа веќе на ништо не личела. Ја кренал и прашал.
– А сега? Кој ја сака? Повторно имало неколку кренати раце во салата. Тогаш тој почнал:
– Не е важно што ќе направам со банкнотата вие секогаш ќе ја сакате, бидејќи не ја губи својата вредност. Така е и со луѓето. Многу пати се чувствуваме важни. Но, без оглед на она што ни се случува, ние не ја губиме својата вредност. Валкани или чисти, дебели или слаби, високи или ниски, ништо не е важно. Ништо од ова не ја менува нашата важност. Цената на нашите животи не е во тоа како изгледаме пред другите, туку во она што го правиме и она што го знаеме. Сега размислете добро, пребарајте во меморијата и запишувајте:
– 5-те најбогати луѓе во светот
– 5-те последни мис
– 10 лауреати на Нобеловата награда
– 5-те последни носители на Оскар за најдобар филм.
Како оди? Тешко, нели? Не грижете се. никој од нас не се сеќава толку на туѓите успеси. Аплаузите одлетуваат, трофеите тонат во прав, победниците се заборават! Сега се сеќавам:
– тројца наставници ми помогнаа во моето вистинско напредување
– тројца пријатели, помогнале во тежок момент
– некој го натерал да се почувствува посебен
– 5 лица, што ве придружуваат во животот.
Како оди? Многу подобро, нели?
Луѓето кои оставаат трага во нашите животи, не се најпознатите ниту најбогатите ниту најнадарените. Тие се оние кои се загрижени за нас, кои се со нас секогаш.
Размислете.
