Воспитувачка во една градинка му помагала на едно дете да облече чизми. Туркала, но никако да му ги вовлече чизмите. После некое време, некако успеала, па била сета испотена. Тогаш детето и рекло:
– Учителке, чизмите ми се на погрешни нозе.
И навистина било така, не и било лесно да ги извади чизмите, а уште помалку повторно да ги вовлече. Повторно почнале од почеток и на крајот биле на вистинското место. Детето тогаш и рекло:
– Тоа не се моите чизми.
Воспитувачката го гризнала јазикот за да експлодира.
– Па зошто не ми кажа порано?
Со напор повторно му ги извадила чизмите. Тогаш детето продолжило:
– Чизмите се на мојот брат!
Учителката повеќе не знала што да направи. После новото облекување, чизмите повторно му биле на нозете и тогаш воспитувачката го прашала:
– А каде ти се ракавиците?
– Па во чизмите се…
