Со техники за истражување на вселената решени дел од тајните на мистериозниот „древен компјутер“

Мистериозен објект откриен во 1901 година, познат како механизам на Антикитера, често нарекуван и  „најстариот компјутер на светот“, можеби откри дел од својата тајна.
Имено, научниците од шкотскиот универзитет во Глазгов објавија дека користеле техника која вообичаено се користи за откривање на тајните на универзумот и веруваат дека отклучиле барем една од тајните што ги крие овој мистериозен објект.
Нивното истражување, објавено во студија во „Службениот весник на Британскиот хоролошки институт“, сугерира дека објектот се користел за следење на грчката лунарна година.
Имено, уште во 2021 година, истражувачите откриле редовно распоредени дупки во „календарскиот прстен“ на уредот и забележале дека најверојатно се користени за да се опише движењето на Сонцето, Месечината и петте тогаш познати планети, како што е прикажано на предната страна на објектот.
Но, една нова студија сугерира дека овој надворешен прстен се користел за броење на деновите од лунарната година. Да објасниме, календарската година има 365 дена, но лунарната година има 354 дена.
Како што објаснуваат во соопштението за медиумите, тимот кој стои зад студијата користел статистички модели добиени од истражување на гравитационите бранови, вклучително и податоци од опсерваторијата за гравитациони бранови со ласерски интерферометар, голем експеримент дизајниран да мери бранови во време-просторот милиони светлосни години од Земјата.
Оваа техника, позната и како Баесова анализа, користи веројатност за квантифицирање на несигурноста врз основа на нецелосни податоци, а во овој случај научниците ја користеа за да го пресметаат веројатниот број на дупки во механизмот со специфицирање на позициите на преостанатите дупки и позицијата на преостанатите шест фрагменти од прстен.
Откривме ново восхит за механизмот Антикитера и за работата и грижата што грчките занаетчии ги вложија во неговото создавање – прецизноста на позиционирањето на дупките ќе бараше многу прецизни техники на мерење и неверојатно фина рака за да ги дупчат, истакна д-р. Џозеф Бејли, коавтор на овој труд.
Преку анализа, научниците откриле дека прстенот најверојатно содржи 354 или 355 дупки во круг со радиус од 77,1 милиметри, со неизвесност од околу 0,3 милиметри. Прецизноста со која се направени е речиси неверојатна – просечната радијална варијација била само 0,028 милиметри помеѓу секоја дупка.
Научниците се надеваат дека нивните откритија за овој механизам ќе помогнат да се открие како Грците го направиле овој мистериозен објект и за што точно го направиле.
Механизмот е откриен во 1901 година од страна на нуркачи кои истражувале потонат брод во близина на егејскиот остров Антикитера. Иако механизмот со големина на кутија за чевли се скрши на фрагменти и еродиран, брзо стана јасно дека содржи сложена серија на запчаници кои беа невообичаено сложени алатки.

Извор