Му вели свекрвата на домазетот:
– Зете расипано е казанчето, поправи го.
– Што ми е гајле, не е мое.
Наредниот ден:
– Зете расипана е кадата, среди ја.
– Што ми е гајле, не е моја.
Се изнервирала бабата, му ја препишала целата куќа на зетот и следниот ден му вели:
– Зете, поправи го казанчето не чини.
– Што ти е гајле, не е твое.
