На дното на Атлантикот се наоѓа најдолгиот и најширокиот од сите планински масиви на земјата – Средно-атлантскиот подводен срт.
Повеќе од 90% од него се наоѓа под вода. Оваа подводна планина се вие по дното во текот на повеќе од 65 илјади километри.
Постојат само неколку места на земјата, каде што таа се појавува на површината на океанот, во форма на неколку острови, од кои еден е Исланд. Тука се наоѓа најголемиот дел од сртот на планината, која е над морското ниво.
Тој се издигнал над водата пред околу 24 милиони години, кога во регионот имало вулкански ерупции.
Подводната планина ја одбележува границата каде северноамериканските и евроазиските тектонски плочи се состануваат. Вулканските ерупции во оваа граница го создаваат новото океанското дно и во исто време двете тектонски плочи се разделуваат при брзина од 1 см до 20 см во година.
Бидејќи океанските плочи се меѓусебно оддалечени, на површината од десетици километри длабочина доаѓаат огромни вулкански ерупции кои го градат најдолгиот синџир од вулкани во светот.
Местото каде Средно-атлантскиот подводен гребен се гледа, е во национален парк Thingvellir, во југозападниот дел на Исланд.
Растојанието ја менува сета географијата на Исланд. Тоа е одговорно и за вулканската активност, од која е создаден островот. Поради растечката пукнатина меѓу двете плочи, Исланд е едно од најпознатите геолошки активни места на Земјата со повеќе од 15 вулкани кои еруптирале во минатиот век.