Љубов, природа и голи задници: Разгледница од модерен хипи рај

„Прв пат за Rainbow Family собиранките слушнав пред осум години. Во текот на авто-стоп патувањето низ Европа, ме качи група италијански хипици кои ми раскажаа за годишните хипи собири на кои нема правила ни валути. Во почетокот беше тешко да се најдат било какви информации за ваквите настани на Интернет, но конечно најдов сајт на кој пишуваше дека следниот европски Rainbow собир ќе се случи во текот на новиот месец, во август 2008, некаде во Србија… Поканите ќе бидат пратени на мејл, штом се одреди точната локација. Веднаш се пријавив за њузлетер“, пишува Денис Вејас за шпански Vice.

„Две недели пред новиот месец, примив мејл со атачмент. Тоа беше скенирана разгледница со рачно нацртана мапа прекриена со психоделични цветови и срциња, и со зборовите: Добродојдовте дома“.

Rainbow семејството е анархистичка, утопистичка, њуејџ заедница. За време на овие собири, акцентот е ставен на слободата и љубовта. Влезот не се наплаќа, нема хиерархија, ниту официјална организација. Сите се одговорни за планирањето и организацијата на настанот – барање локација, готвење, пружање прва помош и одржување на мирот. Трошоците ги покриваат донациите од учесниците кои во текот на собирот деновите ги поминуваат во танчерски работилници, медитација, разговори, часови по јога и/или уживање во психоделични дроги.

На првиот Rainbow собир во 1972 година во Колорадо, учествувале преку 20.000 луѓе. Не било планирано да дојдат толку многу – идејата била да се соберат неколку луѓе во природа, каде неколку дена ќе се молат и медитираат за мир во светот. Но, претпоставувате, тој прв настан ќе стане почеток на куп годишни настани ширум светот.

„Обично, локациите на овие собири се на 20 до 30 километри од најблискиот град. За гостите да ја најдат локацијата, обично следат патокази од разнобојни конопи кои висат од дрва, или купчиња камења. Токму така и јас стигнав до првиот мој собир во 2008 – по 30-минутно пешачење по српските планински патеки“.

„Тој ден, кога зачекорив во шумата, пречекот беше неверојатен. Голи и полуголи луѓе дотрчуваа до мене, ме прегрнуваа и ми зборуваа дека ме сакаат, група хипици пееја песни за Кришна, некои играа, а многу брзо до мене стигна и џоинт.

На првиот Rainbow собир на кој бев, како и на секој следен, запознав традиционални хипици, номади, руски свештеници алкохоличари, тврдокорни анархисти, хакери, самопрогласени пророци, реинкарнации на познати религиозни луѓе, и уметници од сите видови“, раскажува Вејас.

Во продолжение следат фотографиите кои ги снимил на разните Rainbow собири во Мексико, Гватемала, Русија и Мароко, во периодот од 2011 до 2014-та.

Гватемала, ноември 2012 година.

Palankeu, Мексико, декември 2012.