Оваа чешма е вистинското место на загинувањето на Питу Гули. Се наоѓа стотини метри под местото на кое се наоѓа споменикот и каде се одржуваат говорите. Ова е единствениот пат кој во тој време постоел и кој одел околу планината, а оттука можело да се тргне и кон Демир Хисар. Денес крушевчани го користат за да се снабдат со дрва за зима.
Загинувањето на Питу кај чешмата го наведува во својот опис на битката и Никола Киров Мајски.
Неколку децении подоцна, додека се уште имало живи сведоци на настаните од август 1903 година, на самата чешма е поставен крст со основа, на кој пишувало: „Тука загина Питу Гули 1903“.
Во годините по ослободувањето, крстот бил откорнат од чешмата на која што бил поставен, и фрлен во долот под нејзе, дол кој со годините крушевчани го претвориле во ѓубриште. Крстот го извадивме на патот пред десетина години, а некоја година подоцна се уште беше таму, со тоа што во меѓувреме некој го потрпел на едно од дрвјата.
Тука, на ова место, загинува и знаменесоцот од неговата чета.
Никола Киров Мајски ги запишал името на војводата и на 46 загинати и 4 ранети востаници, оставајќи го списокот отворен. Според Кочо Топузоски, крушевчанец, адвокат од Скопје, кој повеќе години упорно ги истражува настаните од 1903 година „точниот број на загинати на Мечкин Камен не се знае“ („Питу Гули, живот и потоа“, Скопје 2003). Уште помалку каде лежат коските на поголем дел од нив.
Целата статија на Денешен
