Човекот се тетовира уште од раните почетоци. Денес тоа го прави од разни причини и значењето на тетоважите варира од човек до човек, од култура до култура.
Повеќето го прават од мода, други за да бидат кул, а трети токму поради културното наследство (Маорите, на пример). Но, за некои четврти, тетоважите имаат далеку подлабока суштина – претставуваат мелем за раните што ги нанесува животот, што метафоричните, што физичките – тие по телото.
Во принцип, човек треба да си ги сака лузните (како споменици на преживеани битки), а и заслужува да е така, кога веќе е приморан да ги носи. Не секогаш е лесно, но изводливо е. Еве, видете и сами (на сопствен ризик, сепак зборуваме за лузни).
