Постерите на протестите во Париз во 1968 година

Пред околу 48 години, во мај, во Париз крчкаше револуција. Насилните улични борби во Латинскиот Кварт го превртеа градот наопаку и ја доведоа целата земја до застој. Многумина се шегуваат дека Французите многу сакаат да протестираат и дека одат на штрајкови како да им е дневно хоби, но во мај 1968 немаше многу простор за шега. Серијата од навидум безопасни студентски протести речиси доведе до старт на граѓанска војна во Франција.

Во пикот на хаосот, целата економија на Франција и самата национална влада беа во виртуелен застој. Протестите стигнаа до степен што политичките лидери се исплашија од граѓанска војна или од втора револуција, а претседателот Шарл де Гол дури и тајно побегна од земјата на неколку часа.

Да се сумираат настаните од 1968 во Париз и да се посочи за што точно беа протестите не е лесно како да се објаснат некои други историски славни примери на цивилен бунт. Парижани добро ги паметат, но ни тие немаат брз одговор околу дефинитивната причина за тоа зошто се случија немирите.

Демонстрантите беа сочинети од цел дијапазон на левичарски групи; беа анти-капиталисти колку што беа и анти-комунисти. Имаше социјалисти, анархисти, маоисти и марксисти. Некои критичари милуваат да речат дека тоа биле едноставно адолесценти со побеснети хормони, бунтувајќи се против старомодните традиционални вредности на нивните родители.

Во меѓувреме, иако настаните прејдоа во насилство, тие имаа и уметички и „фестивалски“ аспект, придружен со жестоки – во смисла „страстни“ – дебати и гласен израз преку музика и уменост.

Atelier Populaire беше група од марксистички уметници и студенти по уметност, кои во настаните од мај 1968 ја окупираа École des Beaux-Arts (една од најпознатите уметнички школи фо Франција) и создадоа илјадници постери за потребите на демонстрациите.

Никогаш немаше потпишан индивидуален уметник – секое дело беше гласано од Советот на движењето и третиран како уметничко дело на целиот колектив.

Постерите и слоганите од Париз 1968 и ден денес се чуваат во француските архиви. Дури и да не знаете француски, тоа нема да ве спречи да ја согледате нивната уметничка вредност, но и нудат подетален увид во тоа зошто беа лути парижани. Ќе се обидеме да ги преведеме најдобро што можеме: