Во Ликовната галерија на Центарот за култура „Марко Цепенков“ во Прилеп, на 9 мај, петок, во 18 часот, ќе биде изложена фотографската изложба „Булки“ од Милан Темелкоски. Со едноставно име, изложбата крие интимна приказна. Во јазикот на неговата мајка, Панде Темелкоска, булките биле нарекувани „божуриги“, што е збор кој авторот со љубов го носи како дел од неговите детски сеќавања. Овој термин, вгнезден длабоко во неговите спомени, сега се рефлектира пред неговиот објектив. Пејзажната слика на Кирил Гегоски, негов долгогодишен пријател, го инспирира Темелкоски. Ова дело, каде што булките се претставени во околината на Прилеп, остава силен впечаток и раѓа желба кај Темелкоски да ги документира овие цветови преку неговиот медиум — фотографијата. И така, булките се трансформираат во симболичен мотив, како сеќавање, визуелна размисла. Голем дел од фотографиите се направени на Плаошник, каде што црвенилото на булките се совпаѓа со околните пејсажи. Камените ѕидини, зеленилото и синилото на Охрид се во интеракција, создавајќи визуелна хармонија меѓу човекот и природата. Галичица и околните шуми дополнително ја збогатуваат сцената. Темелкоски умее со прецизност и композиција да ја истакне убавината на природата, без употреба на вештачки ефекти кои би ја нарушиле автентичноста. Неговите фотографии се живи сведоштва за спомени и чувства. Булките, истражени низ неговиот објектив, симболизираат живот, минливост и отпор, оставајќи длабок впечаток. Секое нивно спомнување како “див афион” или “тутенка” раскажува културна длабочина и историја. Оваа изложба, како што вели Слободан Беличанец, внесува возбуда и поттикнува на размислување. Милан Темелкоски е познато име во македонската фотографија. Роден во Прилеп во 1953 година, неговата фотографска кариера е длабоко вкоренета во македонската култура. Иако е пензиониран, неговата пасија за фотографија продолжува да гори. Познат е по својата работа во Институтот за старословенска култура и соработката со Народниот театар „Војдан Чернодрински“. Неговото дело истакнува археолошки и музејски вредности, доловувајќи културно-историски аспекти. Со текот на времето, Темелкоски се развива, но останува верен на автентичниот израз и природната светлина. Оваа изложба ја претставува неговата понова фаза, фокусирана на природата, посебно на цветот „божуриги“, што за него носи особена сентименталност. Неговото фотографско дело ги поврзува човекот со природата, минатото со сегашноста и поетското со документарното.
