Главниот град на Туркије, Анкара, неодамна го најде своето место на Листата на светско наследство на УНЕСКО, со што беше истакнато нејзиното урбано обликување како уникатен пример на современо градско уредување. Ова признание беше постигнато благодарение на напорите на Министерството за култура и туризам и Турската национална комисија за УНЕСКО, кои го потенцираа периодот меѓу 1920 и 1970 година како клучен за еволуцијата на Анкара во модерен главен град. Во овој временски распон, градот ги обликуваше своите јавни згради, културни простори и отворени јавни површини.
Анкара служела како симбол на новата турска држава, прогласена за главен град веднаш по основањето на Република Туркије во 1923 година. Таа била сведок на присуството на многу култури, вклучувајќи ги Хетитите, Фригијците, Римјаните и Османлиите, и може да се пофали со архитектонска разновидност – од антички остатоци до современи архитектонски достигнувања. Додека местото Гордион, дел од листата на светско наследство на УНЕСКО, сведочи за древното минато на регионот, модерните градби од добата на Републиката ја нагласуваат урбаната транзиција на Анкара.
Значајни обележја од овој период вклучуваат локации како булеварот Ататурк, плоштадот Улус и областа Кизилај, како и Првото, Второто и Третото големо национално собрание на Туркије. Други важни структури се Претседателскиот комплекс, паркот Ѓувен, Младинскиот парк, железничката станица на Анкара и зградата на Иш банка, заедно со бројни министерства и плоштадот Кизилај. Овие структури се меѓу суштинските знаменитости на турската престолнина.
Дополнително, Аниткабир, последното почивалиште на Мустафа Кемал Ататурк, основачот на Република Туркије, заедно со Етнографскиот музеј, Музејот на сликарство и скулптура и Музејот на анадолските цивилизации, кој во 1997 година беше прогласен за „Музеј на годината во Европа“, се важни културни места. Со додавањето на Анкара на листата на светско наследство, Туркије сега вклучува 80 локации под заштита на УНЕСКО. Министерството за култура и туризам на Република Туркије се стреми кон заштита и меѓународна промоција на културното и природното богатство преку соработка преку УНЕСКО и слични механизми.
